Leto još uvek nije zvanično počelo, ali su vreli dani i vrele noći tu. Tople noći su idealna prilika za astronomska posmatranja jer prijatnije je na otvorenom, pod zvezdanim nebom. Do početka leta deli nas nekoliko dana.

Datum i vreme početka leta, baš kao i ostalih godišnjih doba, varira od godine do godine. Leto može početi 20, 21 ili 22. juna i predstavlja trenutak kada je Sunce najsevernije od nebeskog ekvatora (ekvator na Zemlji projektovan na nebesku sferu) u toku jedne godine. Do ove razlike u vremenu početka leta dolazi zbog toga što prema gregorijanskom kalendaru godina traje 365 dana ili 366 kod prestupnih godina, dok tropska godina traje u proseku 365.242199 dana. Tropska godina je tačno vreme za koje se Sunce ponovo vrati u isti položaj, gledano sa Zemlje nakon jednog ciklusa godišnjih doba. Recimo, od letnjeg solsticija do sledećeg letnjeg solsticija. Bitno je i napomenuti da se Zemlja ne kreće uvek konstantnom brzinom oko Sunca.

Početak svih godišnjih doba direktno zavisi od položaja Sunca u odnosu na Zemlju. Početak leta i zime se dešava kada Sunce zauzima najviši ili najniži položaj u odnosu na nebeski ekvator, dok se početak jeseni i proleća dešava u tačkama preseka ekliptike i nebeskog ekvatora.

Početak leta ove godine desiće se 21. juna u 17:54, a završiće se 23. septembra u 9:50.

Pogledajte i promenu godišnjih doba, odnosno osunčavanje Zemlje iz Svemira:

Tada je dugodnevnica i svi koji žive severno od ekvatora tada imaju najduži dan u godini. Sunčevi zraci padaju normalno na severni povratnik (najsevernije paralele do koje se Sunce stiže u zenitu u podne) i tada će se Sunce nalaziti pod uglom od 23,5 stepena severno u odnosu na nebeski ekvator.

Svi koji žive severno od Artičkog kruga videće Sunce tokom celog dana, dok je kod onih koji žive južno od Antarktičkog kruga u ovo doba godine noć. To se lepo vidi na slici iznad. Od trenutka početka leta Sunce se zaustavlja (solsticij) sa svojim kretanjem severno od nebeskog ekvatora i počinje da se kreće suprotno, dakle prema nebeskom ekvatoru. To traje do jesenje ravnodnevnice, odnosno jesenjeg ekvinocija kada će Sunčevi zraci padati normalno na ekvator i dna i noć će trajati približno jednako. Nakon toga se ponovo udaljava od nebeskog ekvatora i kreće se prema jugu sve do tačke zimskog solticija, kada će dan biti najkraći a noć najduža, odnosno kada će Sunčevi zraci padati normalno na južni povratnik.

U trenutku početka leta Sunce će se nalaziti u sazvežđu Bik, blizu tromeđe sazvežđa Bik-Blizanci-Orion, dok će se Mesec nalaziti u sazvežđu Jarac. Ukupno 82 % mesečeve površine okrenute prema nama biće obasjano Suncem, ali će biti ispod horizonta u trenutku početka proleća.